Linkin Park zostało założone w południowej Kalifornii w 1996 roku, kiedy trzech przyjaciół z liceum – perkusista Rob Bourdon, gitarzysta Brad Delson i wokalista Mike Shinoda – postanowiło założyć zespół. Wkrótce po ukończeniu szkoły, uzupełnili swój skład o kolejnych trzech członków: basistę Dave’a Farrella, turntablistę Joe Hahna i tymczasowego głównego wokalistę Marka Wakefielda. Nazywając siebie najpierw SuperXero, a potem po prostu Xero, grupa zaczęła nagrywać demówki, ale nie udało im się zdobyć większego zainteresowania swoimi utworami.
Zmiana składu i nazwy zespołu
Brak sukcesu Xero spowodował odejście Wakefielda, co ustawiło scenę dla przybycia Chestera Benningtona jako wokalistę zespołu w 1999 roku. Grupa zmieniła nazwę na Hybrid Theory (ukłon w stronę hybrydowego brzmienia zespołu, łączącego rock i rap), ale po problemach prawnych z innym zespołem o podobnej nazwie, grupa wybrała Lincoln Park, na cześć parku w Santa Monica w Kalifornii, który członkowie zespołu mijali w drodze na sesje nagraniowe. Kiedy jednak zespół odkrył, że inni już posiadają tę nazwę domeny w sieci, zmienił nieco swoją nazwę na Linkin Park.
Błyskawiczna sława
Linkin Park wydał swój pierwszy album w 2000 roku. Hybrid Theory, nawiązujący do odrzuconej nazwy zespołu, okazał się ogromnym sukcesem, stając się jednym z największych debiutów wszech czasów, sprzedając się w około 10 milionach egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych i wydając kilka przebojowych singli, takich jak „In the End” i „Crawling”.
Współpraca z Jay-Z
Zespół współpracował następnie z legendą rapu Jay-Z w 2004 roku nad płytą ”Collision Course”. Album polegał na trendzie „mash-ups”, który polega na tworzeniu nowej piosenki z rozpoznawalnych kawałków dwóch istniejących utworów, często z różnych gatunków muzycznych. Collision Course, będący połączeniem utworów Jay-Z i Linkin Park, trafił na szczyt listy przebojów Billboardu, stając się jednym z najgłośniejszych projektów mash-up w historii.
