Bułgarski strój ludowy

Należy wiedzieć, że główne typy narodowego stroju bułgarskiego wykształciły się w późnym okresie feudalnym i wyraźnie określają etniczną przynależność noszącej go osoby,

O bułgarskim stroju ludowym

Tradycyjny strój jest zawsze robiony samodzielnie – artyzm jego wykonania świadczy o zręczności gospodyni. Mężczyźni nie przykładali się do szycia strojów; ich wkładem było barwienie tkanin i zszywanie fragmentów odzieży. Tradycyjnymi materiałami były płótno lniane i konopne oraz wełna, a w drugiej połowie XIX wieku przyjęły się też bawełna i jedwab. Skóry używano niemal wyłącznie do wyrobu obuwia (tradycyjne bułgarskie buty to „cyrwuli”, rodzaj góralskich kierpców), a z futra szyto „kołpaki”, futrzane czapki typowe dla mężczyzn z górskich okolic.

Elementy ludowego stroju bułgarskiego

Dobór elementów stroju zależał od wielu czynników, od rodzaju wykonywanej pracy i od układów społecznych panujących w patriarchalnej wiosce bułgarskiej. Podobnie był np. w przypadku strojów kaszubskich, o których więcej na gdanskinfo.pl. Co interesujące, należy stwierdzić, że nie ma ściśle zaznaczonych granic między zasięgami rozmaitych strojów narodowych w Bułgarii. Wiele spośród typów stroju zachowało cechy z dawnych czasów, kiedy to strój wyraźnie wskazywał na wiek, rolę odgrywaną w obrzędach i rytuałach, stan cywilny. Najważniejszą cechą stroju jest dobór i zestawienie odpowiednich ozdób z kolorowego materiału. Także sposób noszenia ubrania i dodatkowe akcesoria mają określone znaczenie. Przykładowo, mężatki musiały mieć włosy zakryte, podczas kiedy młode dziewczęta nosiły je rozpuszczone. Biały strój był obowiązkowy dla młodych mężatek, a zabroniony w przypadku niezamężnych dziewcząt.

Należy wiedzieć, że forma bułgarskiego stroju ludowego jest jednym z największych i nieprzemijających osiągnięć narodowych, wyrazem bogatej kultury duchowej, wielkiego potencjału twórczego i niezaspokojonego dążenia do piękna. Ozdoby, wyłączne dzieło rąk kobiecych, są znakiem tradycji rodzinnej i klanowej, statusu społecznego i chęci, aby zaprezentować się możliwie jak najlepiej.